1129. Маҳмуд ибн Лубайд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Хандақ куни Саъднинг йўғон томири мусийбатга учраганда оғирлашиб қолди. Уни Рафийда деган аёлнинг олдига олиб бордилар. У ярадорларни даволар эди.

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам унинг олдидан ўтсалар «Қандай кечкиртдинг?» дердилар. Тонг отса, «Қандай тонг орттирдинг?» дердилар.

Бас, у хабар берарди».

1130. Каъб ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади (Каъб ибн Молик тавбаси қабул қилинган уч кишидан бири эди):

«Ибн Аббос унга хабар берган:

«Али ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам вафот этишларидан аввалги беморликларида У зотнинг ҳузурларидан чиқди. Шунда одамлар:

«Эй Абул Ҳасан! Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қандай тонг оттирдилар?» дейишади.

«Аллоҳга ҳамд бўлсин, тузалган ҳолда тонг оттирдилар», деди.

Шунда Аббос ибн Абдумуттолиб унинг қўлидан ушлаб:

«Аллоҳга қасамки, уч кундан кейин асога қул бўлишингни биласанми? Мен бўлсам, Аллоҳга қасамки! Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ушбу беморликларида вафот этишларини гумон қилмоқдаман. Абдулмуттолиб аҳлининг юзлари вафотдан олдин қандай бўлишини биламан. Бизни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига олиб бор. У Зотдан бу иш кимга бўлишини сўраб олайлик. Агар у бизга қоладиган бўлса, шуни билайлик. Биздан бошқага қоладиган бўлса, У зотга гапирайлик, бизга васият қилсинлар», деди.

Шунда Али:

«Аллоҳга қасамки, агар сўрасак ва биздан буни манъ қилсалар, У зотдан одамлар умрбод бизга бу ишни бермайдилар. Аллоҳга қасамки, мен бу нарсани Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни ҳеч сўрамайман», деди».