340-боб
Намозда турганда осмонга
қарашнинг ман этилгани ҳақида

1753/1. Анас ибн Моликдан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в. : «Одамларга нима бўлдики, намозда кўзларини осмонга қаратишади?» дедилар ва яна ҳам шиддатлашиб: «Ёки бундай қилишдан тўхташсин, бўлмаса, кўзларидан жудо бўлиб қолишади», дедилар. Имом Бухорий ривояти.

341-боб
Намозда узрсиз у ёқ-бу ёққа
қарашнинг кароҳияти ҳақида

1754/1. Оишадан р.а. ривоят қилинади: «Расулуллоҳдан  с.а.в.  намозда у ёқ-бу ёққа, яъни ўнг ва чап томонларга қараш ҳақида сўрасам, у зот: «У нарса банданинг намозидан шайтоннинг юлиб олган ҳиссасидир», дедилар». Имом Бухорий ривояти.

1755/2. Анасдан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в. : «Намозда у ёқ-бу ёққа қарашдан четлангин. Чунки намозда қараш ҳалокатга сабаб бўлади. Агар чорасиз қолсанг, нафл намозларида майли-ю, лекин фарз намозларида жоиз эмас», деб айтдилар.

342-боб
Қабрларга юзланиб намоз ўқишдан қайтарилгани ҳақида

1756/1. Абу Марсад Канноз ибн Ҳусайндан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в.  қабрларга юзланиб намоз ўқишдан ва унинг устига ўтиришдан ман этдилар. Имом Муслим ривояти.

343-боб
Намоз ўқиётган кишининг олдидан ўтишнинг
ҳаромлиги тўғрисида

1757/1. Абу Жуҳайм Абдуллоҳ ибн Ҳорис ибн Симмадан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в. : «Намоз ўқиб турганнинг олдидан ўтувчи киши агар бу ишнинг ёмонлигини билганида эди, қирқ (кун ё ой ёки йил) намоз ўқувчининг олдидан ўтмасдан тўхтаб туриши яхши бўлар эди», дедилар. Ушбу ҳадис ровийи қирқ кунми ё қирқ ойми ёки қирқ йилми, аниқ билмадим, деб айтди. Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.

344-боб
Муаззин фарзга иқомат (такбир) айтгандан кейин хоҳ нафл, хоҳ ўша намознинг суннати бўлсин, бошлаб юборишнинг
кароҳияти ҳақида

1758/1. Абу Ҳурайрадан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в. : «Агар намозга иқомат айтилса, фарздан бошқа намоз йўқдир», дедилар. Имом Муслим ривояти.

345-боб
Жума кунининг кундузини рўзага ва кечасини намозга хослаб олишнинг кароҳияти тўғрисида

1759/1. Абу Ҳурайрадан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в. : «Кечалардан жума кечасини таҳажжуд намозига, кундузлардан жума кунини рўзага хослаб олманглар. Лекин одатдаги рўзага тўғри келиб қолса, зарари йўқ», дедилар. Имом Муслим ривояти.

1760/2. Абу Ҳурайрадан ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в. : «Ҳеч бир киши жума кунининг ёлғиз ўзида рўза тутмасин. Лекин жумага пайшанбани ёки шанбани қўшиб тутса, зарари йўқ», дедилар. Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.

1761/3. Муҳаммад ибн Аббоддан р.а. ривоят қилинади: «Жобирдан р.а. «Расулуллоҳ  с.а.в.  жума кунининг ўзида рўза тутишдан ман қилганларми?» деб сўрасам, у зот: «Ҳа», деб жавоб қилдилар». Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.

1762/4. Уммул мўминин Жувайрия бинти Ҳорисдан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в.  жума куни бу онамиз ҳузурларига кирсалар, рўзадор эканлар. Расулуллоҳ  с.а.в.  у кишидан: «Кеча рўза тутган эдингми?» деб сўрадилар. Жувайрия р.а.: «Йўқ», деб жавоб бердилар. Расулуллоҳ  с.а.в. : «Эртага рўза тутишни хоҳлайсанми?» дедилар. Жувайрия р.а.: «Йўқ», дедилар. Шунда Расулуллоҳ  с.а.в. : «Ундай бўлса, очиб юбор, яъни рўза тутмагин», дедилар. Имом Бухорий ривояти.

346-боб
Икки ёки ундан кўпроқ кун емасдан-ичмасдан рўза тутишнинг ҳаромлиги ҳақида

1763/1. Абу Ҳурайра ва Оишадан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в.  (икки ёки ундан кўпроқ кун) оғиз очмай рўза тутишдан ман этдилар. Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.

1764/2. Ибн Умардан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в.  (икки ёки ундан кўпроқ кун) оғиз очмай рўза тутишдан ман этганларида, саҳобалар: «Ўзингиз шундай қиласиз-ку», дейишди. Шунда Расулуллоҳ  с.а.в. : «Мен сизлар каби эмасман. Чунки мен (Раббим томонидан) таом ва ичимлик ила сийланаман», дедилар. Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари. Бу ҳадис лафзи эса Имом Бухорийники.