1145/1. Абу Ҳурайрадан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в.  Билолга р.а.: «Эй Билол, Исломга кирганингдан кейин савобини энг умид қиладиган амалингни менга гапириб бер. Чунки мен жаннатда олд томонимдан кавушинг овозини эшитдим», дедилар. Шунда Билол р.а.: «Амалларим ичида савоби умид қилинадиган энг яхши амалим агар кечаси ёки кундузи мен (таҳорат қилибми, ғусл ёки таяммум қилибми) покланадиган бўлсам, ана шу поклик билан насиб қилганича намоз ўқир эдим», дедилар. Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.