884/1. Абулхаттоб Қатодадан р.а. ривоят қилинади. Мен Анасга р.а.: «Расулуллоҳ  с.а.в.  саҳобаларида қўл бериб сўрашиш одати бормиди?» десам, у зот: «Ҳа», деб жавоб бердилар. Имом Бухорий ривоятлари.

885/2. Анасдан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в.  ҳузурларига Яман аҳли келса: «Сизларнинг ҳузурингизга Яман аҳли келишди. Улар қўл бериб сўрашишни аввал жорий қилган қавмдир», дердилар. Абу Довуд ривоятлари.

886/3. Бародан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в. : «Икки мусулмон йўлиқиб, қўл бериб сўрашишса, улар иккови ажралмасларидан олдин гуноҳлари кечирилади», дедилар. Абу Довуд ривоятлари.

887/4. Анасдан р.а. ривоят қилинади. Бир киши: «Эй Расулуллоҳ! Киши биродари ёки дўстига йўлиқса, бош эгадими?» деганида, «Йўқ», дедилар. «Ўзига яқинлаштириб ўпадими?» деганида, «Йўқ», дедилар. «Қўлидан ушлаб сўрашадими?» деганида, «Ҳа», деб жавоб қилдилар. Имом Термизий ривоятлари.

 888/5. Сафвон ибн Ассолдан р.а. ривоят қилинади. Бир яҳудий дўстига «Анави набий ҳузурига бизни олиб бор», деди. Бас, улар Расулуллоҳнинг  с.а.в.  ҳузурларига бориб, тўққизта очиқ-ойдин оят ҳақида сўрашди. (Ҳадиснинг давомида) улар Расулуллоҳнинг  с.а.в.  қўллари ва оёқларини ўпиб, «Биз гувоҳлик берамизки, албатта, сен набийдирсан», дейишди. Имом Термизий, ва бошқалар саҳиҳ иснод ила ривоят қилишган.

889/6. Ибн Умардан р.а. ривоят қилинади. Бу зот бир қиссада: «Расулуллоҳ  с.а.в. га яқин бўлиб, қўлларини ўпдик», дедилар. Абу Довуд ривоятлари.

890/7. Оишадан р.а. ривоят қилинади: «Зайд ибн Ҳориса Мадинага келганларида, Расулуллоҳ  с.а.в.  уйимда эдилар. Зайд келиб эшикни тақиллатдилар. Расулуллоҳ  с.а.в.  туриб, кийимларини судраб бориб, қучоқлашиб ўпдилар». Имом Термизий ривоятлари.

891/8. Абу Заррдан р.а. ривоят қилинади: «Расулуллоҳ  с.а.в.  менга: «Яхшиликлардан бирортасини паст санама! Агар биродарингга йўлиқсанг, очиқ юз ила кўришишинг ҳам яхшиликдир», дедилар». Имом Муслим ривоятлари.

892/9. Абу Ҳурайрадан р.а. ривоят қилинади. Расулуллоҳ  с.а.в.  Ҳасан ибн Алини р.а. ўпганларида, ҳузурларида Ақраъ ибн Ҳобис ат-Тамиймий бор эди. Шунда у: «Менинг ўнта болам бор-у, уларнинг бирортасини ўпмаганман», деди. Расулуллоҳ  с.а.в.  унга қарадилар-да, «Ким раҳм қилмаса, раҳм қилинмайди», дедилар. Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.