Гарчи зоҳиран ҳомиладор аёлга жинсий яқинлик қилиш мумкин бўлса-да, бироқ аёл бундан қийналиши, ҳомила сиқилиб қолиши, ҳомилага зарар етиши каби ҳар хил нохушликлар бўлиши нуқтаи назарида бу ишни қилмаслик мақбул саналади. Шунинг учун Расулуллоҳ (с.а.в.) бундай деб марҳамат қилганлар:
ليس منا من وطئ حبلى
“Биздан эмасдир ҳомиладор аёлга жинсий яқинлик қилган кимса!” (1)
Юқоридаги ҳадиси шарифдан келиб чиқиб, ҳомиладор аёлга, шунингдек, сут эмизаётган аёлга жуда кўп жинсий яқинлик қилиш макруҳи танзиҳий бўлади, дейилган. Имом Муслим ривоят қилишича, Пайғамбаримиз (с.а.в.) бундай деганлар: “Сут эмизувчи ва ҳомиладор аёлга яқинлик қилиш (ғийла)дан қайтаришга қасд қилдим. Кейин билсам, румликлар ва форслар бу ишни қилар эканлар, уларнинг болаларига зарар етмас экан”.

***

1. Аҳмад 4/2318; Табароний “Мўъжам ал-кабир” 11/12090; Таҳовий “Мушкил ал-асор” 3/1151; Ибн Абу Шайба 4/17747; Абу Яъло 4/2522; Суютий “Жомеъ ал-аҳодис” 18/19539;