294- Нофеъдан ривоят қилинади: бир киши Абдуллоҳ ибн Умарга шундай деб савол берди: мен намозни уйимда ўқийман сўнг имом (жамоат) билан намозга етишаман у билан намоз ўқийманми (ўқиган намозимни қайтадан ўқийманми)? Унга Абдуллоҳ ибн Умар: Ҳа, дедилар, у киши шундай деди: қайси бирини намозим (фарзим) дейман? Унга Ибн Умар шундай дедилар: бу сенинг ишинг эмас Аллоҳнинг иши, қайси бирини хохласа қилади (фарз деб қабул қилади).  

 295- Яҳё ибн Саъийддан ривоят қилинади: бир киши Саъийд ибн Мусаййибдан шундай савол сўради: мен уйимда намоз ўқиб масжидга келганимда имомни намоздалигини кўраман, у билан яна намоз ўқийманми? Саъийд: ҳа, деди, у киши шундай деди: қайси бирини намозим (фарзим) дейман? Саъийд шундай деди: уни сен қилмайсан балки у Аллоҳгадир (унга ҳавола).

296- Афиф Саҳмий баний Асаддан бўлган бир кишидан ривоят қилади: у (баний Асадлик) Абу Айюб Ансорийдан шундай савол сўради: мен уйимда намоз ўқиб масжидга келганимда имом намоз ўқиятган бўлади, у билан яна намоз ўқийманми? Абу Айюб шундай дедилар: ҳа, у билан намоз ўқи, кимки шундай қилса унга жамланган улуш (савоб) берилур, ёки жамланган улуш каби савоб берилур.
 
 297- Нофеъдан ривоят қилинади: Абдуллоҳ ибн Умар шундай дедрдилар: ким шом ёки бомдодни ўқиб сўнг имом ўқиётганига (шу икки намоздан бирини) етишса бошидан ўқимасин.
Молик шундай дедилар: ким уйида намоз ўқиган бўлса имом билан яни ўқиса ҳечқиси йўқ деб ўйлайман, илло шом намози чунки уни (имом билан) қайтариб ўқиса жуфт бўлиб қолади.