Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам овоз чиқариб қироат қилган намоздан бурилиб:
“Ҳозир мен билан сиздан бирор киши қироат қилдими?» дедилар. Бир киши:
“Ҳа, эй Аллоҳнинг Расули”, деди. У зот:
“Айтдим, нимага мен Қуръонда жазб қилинаяпман, деб”, дедилар. Одамлар ана шуни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан эшитганларидан сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга Набий  соллаллоҳу алайҳи васаллам қироатни жаҳрий қиладиган намозларда қироатдан тўхтадилар”.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу айтади:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бизга бир намозни ўқиб бердилар. Бизнинг гумонимизча, у бомдод эди”. Ҳадисни (Ровий) Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг
“Нимага мен Қуръонда жазб қилинаяпман»,  деган сўзларигача юқоридаги ҳадис маъносида ривоят қилган. Мусаддад ўз ҳадисида айтади:
“Маъмар: “Одамлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам жаҳрий қиладиганда қироатдан тўхтадилар”, деди. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу: “Одамлар тўхтадилар”, деди. Зуҳрий айтади:
“Мусулмонлар ана шундан сабоқ олишиб, у зот билан бирга у зот соллаллоҳу алайҳи васаллам жаҳрий қиладиганда қироат қилмайдиган бўлишди”.