Жобир ибн Самура (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади. У шундай деди:
“Умар Саъдга шундай деди:
“Батаҳқиқ, инсонлар сендан ҳар бир нарсада, ҳатто намозда ҳам шикоят қилишди”.  У:
“Аввалги икки ракатни чўзаман ва охирги икки ракатни қисқа қиламан. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам намозларидан эргашган нарсамда бирор нарсани камайтирмадим”, деди. Умар:
“(Биз ҳам) сен ҳақингда ана шу гумон(да эдик)”, деди”.

Абу Саид ал-Худрий (розияллоҳу анҳу) шундай деди:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг пешин ва асрдаги қиёмларини ўлчаб кўрдик. Пешиннинг аввалги икки ракатидаги қиёмлари ўттиз оят миқдорича, (Алиф. Лам. Мим. Танзил) сажда (сураси) миқдорича эди. Охирги икки ракатдаги қиёмларини ўлчаб кўрдик. У ана ўшнинг ярмича эди. Асрнинг аввалги икки ракатидаги қиёмларини ўлчаб кўрдик, у пешиннинг охирги икки ракати миқдорича эди. Асрнинг охирги икки ракатидаги қиёмларини ўлчаб кўрдик. У ана ўшанинг ярмича эди”.