Абу Саъид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Ушундай деди:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кечаси қачон намозга турсалар такбир айтар эдилар ва сўнгра:
“Субҳанакаллоҳумма ва биҳамдика ва табарокасмука ва таъала жаддука ва ла илаҳа ғойрук”, дер эдилар. Кейин уч марта:
“Ла илаҳа иллаллоҳ”, дер эдилар. Сўнгра уч марта:
 “Аллоҳу акбару кабийро”, деярдилар. Кейин:
“Аъузу биллаҳис самийъил алийми минаш шайтонир рожийми мин ҳамзиҳи ва нафсиҳи ва нафхиҳ”, деяр эдилар. Сўнгра қироат қилардилар”.
Абу Довуд шундай деди: “Бу ҳадисни у Али ибн Алидан, у Ҳасандан мурсал тарзда ривоят қилган дейишади. Англашмовчилик Жаъфардан”.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади. У шундай деди:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам агар намозни бошласалар:
“Субҳанакаллоҳумма ва биҳамдик ва табарокасмук ва таъала жаддук ва ла илаҳа ғойрук”, дердилар”.
Абу Довуд шундай деди: “Бу ҳадис Абдуллоҳ ибн Ҳарбдан ривоят қилингани машҳур бўлмай, у фақат Толқ ибн Ғоннамдан ривооят қилган. Дарҳақиқат, намоз қиссасини Будайлдан жамоат ривоят қилган. Унда ушбудан (намозни бошлаш пайтидаги дуодан) ҳеч нарса зикр қилишмаган”.