Толҳа ибн Убайдуллоҳ (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади. У шундай деди:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Қачонки олдинга эгар суянчиғичалик нарсани қўйсанг, олдингдан ўтганнинг сенга зарари тегмайди”, дедилар”.

Ато шундай деди: “Эгар суянчиғи бир зироъ ва ундан ортиқроқдир”.

Ибн Умар (розияллоҳу анҳу)дан ривоят қилинади:
“Албатта, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон ийд куни чиқсалар, бир калта найзани олдиларига қўймоққа амр қилар эдилар. Бас, у зот ўшанга қараб, одамлар эса, у кишининг орқаларидан намоз ўқир эдилар. Шу ишни сафарда ҳам қилар эдилар. Ана шундан амирлар (ийд ва жумада) буни ушлаб олишади”.

Абу Жуҳайфадан ривоят қилинади:
“Албатта, Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам улар билан Батҳо*дан намоз ўқидилар. Олдиларида учи темирлик ҳасса бор эди. пешинни икки ракат ва аср икки ракат (ўқидилар). Ҳассанинг ортидан аёл ва эшак ўтиб турарди”.

*Батҳо – Макка  ташқарисидаги жой.