Ибн Аббос розияллоҳу анҳумо Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан аёли ҳайзли ҳолатида унга борган киши тўғрисида ривоят қилади:
“У зот соллаллоҳу алайҳи васалламшундай дедилар:
“Бир динор ёки ярим динор садақа қилади”.
Абу Довуд шундай деди: “Шунингдек “Бир динор ёки ярим динор”, деган ривоят саҳиҳдир. Баъзан Шуъба бу ҳадисни марфуъ қилмаган. (Балки ҳадис ибн Аббос розияллоҳу анҳумода мавқуфдир.)

Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
“Агар унга (аёлга) қон келишининг аввалида яқинлик қилган бўлса, бир динор, агар қон тўхташи пайтида яқинлик қилган бўлса, ярим динор”, деди”.
Абу Довуд айтади: “Ҳудди шунингдек ибн Журайж Абдулкаримдан, у Миқсомдан ривоят қилиб айтган”.

Ибн Аббос Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг шундай деганларини ривоят қилади:
“Агар киши аҳлига у ҳайзли ҳолатида яқинлик қилса, ярим динор садақа қилсин”.
Абу Довуд айтади: “Шунингдек Алий ибн Базийма Миқсомдан, у Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан мурсал ҳолда ривоят қилиб айтган. Авзоий Язид ибн Моликдан, у Абдулҳамид ибн Абдураҳмондан, у эса Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан ривоят қилиб, шундай деган: “Уни динорнинг бешдан бирини садақа қилишга буюрдилар”. Бу маъзол ҳадисдир”.
(Санадда икки ёки ундан ортиқ кетма-кет ровий тушиб қолса, бу ҳадис маъзол ҳисобланади. Агар тушиб қолган ровийлар кетма-кет бўлмаса, бу ҳадис мунқотеъ бўлади.)