Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади. У шундай деди:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга:
“Масжиддан “хумра”ни олиб юбор”, дедилар.
“Албатта, мен ҳайзлиман”, дедим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Албатта, ҳайзинг қўлингда эмас”, дедилар.

(Шарҳ:
«Хумра» бу хурмонинг баргидан қилинган кичик жойнамоз.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам Оиша онамиздан масжиддаги кичик жойнамозни олиб беришни сўраганлар. Оиша онамиз ҳайзли эканликларини эслатиб, узр айтганлар. Шунда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам у кишига:
«Ҳайзинг қўлингда эмас», дедилар.
Яъни, олиб берсанг бўлаверади, деганлари эди. Шунинг учун ҳам Оиша онамиз жойнамозни олиб бердилар.
Кўриниб турибдики, Оиша онамиз масжидга кирмаганлар. Фақат масжидга қўлларини узатиб, жойнамозни олиб берганлар. Буни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг олиб юбор, дейишларидан ҳам тушунса бўлади. Айниқса, ҳайзинг қўлингда эмас, деганлари мазкур маънога очиқ-ойдин далолат қилиб турибди. Бу сенинг ўзинг ҳайзлисан ва масжидга кира олмайсан, аммо қўлинг ҳайзли эмас, у масжидга кирса бўлаверади, деганларидир. Маълумки, Оиша онамизнинг ҳужралари Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг масжидларига ёпишган эди. Шундан остона ёки туйнукка яқин турган жойнамозни қўлни узатиб олиш мумкин бўлган.
Бу ҳадисдан ҳайзли аёл қўлини масжид ичига тиқиб, бирор нарсани олиши мумкинлигини билиб оламиз.)( Ҳадис ва Ҳаёт. Поклик китоби. Учинчи боб. Нажосатни кетказиш ҳақида.)