Кабша бинти Каъб розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади, у киши Абу Қатода ўғлининг никоҳида эди:
“У киши айтадилар:
“Абу Қатода (уйимизга) кирди. Мен унинг таҳоратига сув қуйиб бердим. Бас, бир мушук келиб, ундан ичди. У эса унга ичиб олиши учун идишни энгаштириб тутди. Бас, у ўзига назар солаётганимни кўрди ва:
“Эй биродаримнинг қизи, ажабланяпсанми?”, деди. Мен:
“Ҳа”, дедим. У:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Албатта, у (мушук) нажас эмас, у сизларнинг атрофингизда айланиб юрувчилардандир”, деганлар, деди”.

Довуд ибни Солиҳ ибни Дийнор ат-Таммор онасидан ривоят қилади. Уни мавлоси  Оиша розияллоҳу анҳога ҳариса (гўшт билан буғдой унидан тайёрланадиган овқат) билан жўнатди. Умму Довуд шундай дейди:
“Мен у кишини (яъни Оиша онамизни) намоз ўқиётган ҳолда топдим. Таомни қўймоқлигимга ишора қилдилар. Бир мушук келиб ундан еди. Қачонки (намоздан) фориғ бўлгач, мушук еган жойидан едилар. Сўнгра:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
“Албатта, у (мушук) нажас эмас, у сизларнинг атрофингизда айланиб юрувчилардандир”, деганлар. Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни мушукдан ортган сувга таҳорат қилганларини кўрганман”, дедилар.