Салмон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
    “У кишига: “Пайғамбарингиз сизларга ҳамма нарсани, ҳатто қандоқ бўшанишни ҳам таълим берди”, дейилди. Бас, у киши: “Тўғри. Батаҳқиқ, у зот бизни қазои ҳожат қилганимизда ёки сийганимизда қиблага қарамоғимиздан, ўнг қўл билан истинжо қилмоғимиздан ёки учтадан кам тош билан истинжо қилмоғимиздан ёки чиқинди ва суяк билан истинжо қилмоғимиздан наҳий қилганлар”, деди”.

Абу Ҳурайра розиаллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Росулуллоҳ (с.а.в) шундай дедилар:
“Албатта мен сизларга ота ўрнида таълим бераман, агар сизлардан бирингиз ҳожатга борса, қиблага юзланмасин ва орқасини ҳам ўгирмасин, ўнг қўли билан тозаланмасин”.
У Зот (с.а.в) учта тош ишлатишга буюрар, тезак ва  суяк ишлатишдан қайтарар эдилар”.

Абу Айюбил Ансорий розиаллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Пайғамбар (с.а.в):
“Агар қазои ҳожатга борсангиз унда ва сийганда ҳам қиблага юзланманг, шарққа ёки ғарбга қаранглар”, дедилар”.
Биз Шомга келганимизда ҳожатхоналар қибла томонга қаратиб қурилганлигини кўрдик. Ундан бурулар ва Аллоҳга истиғфор айтар эдик.

Маъқал ибни Абу Маъқал ал-Асадий розиаллоҳу анҳудан
ривоят қилинади. У киши:
“Росулуллоҳ (с.а.в) сийишда ёки катта ҳожатда икки қиблага юзланмоқлигимиздан қайтарганлар”, деди.
Абу Довуд ва Абу Зайд:
“У Бани Саълабанинг мавлоси эди”, дедилар.

Марвон ал-Асфардан ривоят қилинади:    
У: “Ибн Умарни туясини қиблага юзланган ҳолда чўккалатиб, сўнгра ўтириб бавл қилганлигини кўрдим. Унга:
“-Эй Абу Абдуроҳман! Бундан қайтарилган эмасми?”, дедим. У киши:
“-Тўғри, бундан очиқ жойда наҳий қилинган. Агар сен билан қибла ўртасида тўсувчи бир нарса бўлса зарари йўқ”, дедилар”, деди.