425 (1342) 3262. Али ал-Аздий хабар берадилар:
Абдуллоҳ ибн Умар уларга қуйидагича ўргатардилар.
"Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сафарга чиқадиган бўлиб, уловларига ўрнашиб олганларидан кейин уч марта такбир айтар, сўнгра:
«Субҳаналлазий саххара лана ҳаза ва ма кунна лаҳу муқринийн ва инна ила роббина ламунқолибун. Аллоҳумма инна насъалука фий сафарина ҳаза ал-бирро ваттақва ва минал ъамали ма тарзо, Аллоҳумма ҳаввин ъалайна сафарана ҳаза ватви ъанна буъдаҳу, Аллоҳумма антас соҳибу фиссафари валхалийфату фил аҳли. Аллоҳумма инний аъузу бика мин ваъсоис сафари ва каобатил манзари ва су‘ъил мунқолаби фил аҳли вал мали», деб айтардилар.
Маъноси: «Бизларга бу (кема ёки от-улов)ни бўйсундириб қўйган Зот (яъни, Аллоҳ барча айбу нуқсондан) покдир. Биз ўзимиз бунга қодир эмас эдик. Шак-шубҳасиз, бизлар (барчамиз) Раббимизга қайтгувчидирмиз. Аллоҳим, Сендан бу сафаримизда яхшилик ва тақвони ҳамда Сен рози бўладиган амални сўраймиз. Аллоҳим, бу сафаримизни бизга енгил қилиб, узоқлигини яқин қилгин. Аллоҳим, сафардаги йўлдош ҳам, хонадонда қолувчи ўринбосар ҳам ўзингдирсан. Аллоҳим, мен Сендан сафар машаққатларидан, маҳзунлик манзараси ва молу-мулк, оилага етадиган зиён-заҳматдан паноҳ беришингни сўрайман».
Агар сафардан қайтсалар, юқоридаги дуони айтиб, қуйидагиларни қўшимча қилардилар:
«Ойибуна, тоибуна, обидуна, лироббина ҳамидуна».
Маъноси: «(Биз) қайтувчи, тавба қилувчи, ибодат қилувчи ва Раббимизга ҳамд айтувчилармиз».

426 (1343) 3263. Абдуллоҳ ибн Саржисдан розияллоҳу анҳу ривоят қилинади:
"Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам агар сафар қилсалар, сафар машаққати, хафалик етиши, истиқомат ёки зиёдаликдан ноқисликка қайтиш, мазлумнинг дуоси ва молу мулк, оилага етадиган ёмон манзаралардан паноҳ тилардилар".

427 (000) 3264. Осимдан ҳам ушбу санад билан ривоят қилинган. Фақат Абдулвоҳиднинг ривоятида: "Фил мали вал аҳли" бўлиб келган.
Муҳаммад ибн Хозимнинг ривоятида эса: "Қайтганида аҳли сўзидан бошланган".
Икковларининг барча ривоятларида: "Аллоҳумма инний аъузу бика мин ваъсаиссафари", бўлиб келган.