253 (1272) 3062. Ибн Аббосдан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам видолашув ҳажида туянинг устида тавоф қилдилар. У зот меҳжан – боши эгри кичик асо ила рукнни истилом қилар эдилар», дейилган.

254 (1273) 3063. Жобирдан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам видолашув ҳажи куни Байтуллоҳни уловлари устида тавоф қилиб, меҳжанлари билан истилом қилдилар. Буни одамлар кўриб, (ҳаж амалларини) сўраш учун баланд турардилар. Чунки одамлар атрофларида тиқилинч бўлиб туришар эди.

255 (000) 3064. Жобир ибн Абдуллоҳ айтадилар:
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам видолашув ҳажи куни Байтуллоҳни ҳамда сафо ва марвада уловлари устида тавоф қилдилар. Буни одамлар кўриб, (ҳаж амалларини) сўраш учун баланд турардилар. Чунки одамлар атрофларида тиқилинч бўлиб туришар эди.
Бунда ровий “сўраш учун” сўзини зикр қилмаганлар.

256 (1274) 3065. Оишадан ривоят қилинади:
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам видолашув ҳажида каъба атрофини одамлар бир-бирига урилиб кетишини кариҳ кўрганлари учун уловларида тавоф қилдилар.

257 (1275) 3066. Абу Туфайл айтдилар.
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни кўрдимки, у зот Байтуллоҳни тавоф қилиб, рукнни меҳжан билан истилом қилиб ва меҳжанни ўпардилар”.

258 (1276) 3067. Умму Саламадан ривоят қилинади:
“Мен беморлигимни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга шикоят қилдим. Шунда у зот: “Сен уловингга миниб одамлар ортидан тавоф қилавергин”, дедилар. Мен тавоф қилдим. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўшанда Байтуллоҳнинг ёнида намоз ўқиётган эдилар. У зот ўшанда “Ват-тур ва китабим мастур” оятини ўқиётгандилар.