145 (1217) 2939. Абу Назрадан ривоят қилинади:
"Ибн Масъуд таматтуъга буюрар эди. Ибн Зубайр эса бундан қайтарар эди. Бас ана шуни Жобир ибн Абдуллоҳга зикр қилсам, у зот: "Ҳадис уйи менинг ҳузуримда. Бизлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга таматтуъни ният қилар эдик. Қачонки Умар ўрниларидан тургач: "Албатта Аллоҳ таоло хоҳлаганича нарсаларни ҳалол қилди. Албатта Қуръон ўз ўрнига тушиб бўлган. Аллоҳ буюрганидек ҳаж ва умрани мукаммал тарзда адо этинглар. Ва яна мана бу аёлларни (вақтинча никоҳ қилишдан) тўхтаб, Аллоҳга тақво қилинглар. Бирор кишини бирор аёлга вақтинча никоҳлаб олган бўлса менинг олдимга ҳаргиз олиб келманглар. Мабодо олиб келсангизлар уни тошбўрон қиламан", дедилар".

000 (000) 2939. Қатода ушбу санад билан ривоят қилиб: "Ҳажларингизни умраларингиздан ажратинглар. Чунки шундай бўлиши ҳажларингиз ва умраларингиз мукаммал бўлиши учун сабабчидир", дедилар.

146 (1218) 2940. Жобир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
"Бизлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга ҳажга лаббайкани айтиб келдик. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уни умра қилишга буюрдилар".