Шаъбийдан (р.а.) ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ (с.а.в.) дафн қилинганидан кейин қабр устида (жаноза) намози ўқидилар. Унда тўрт такбир айтиб ўқидилар».
Шайбоний Шаъбийга: "Буни сенга ким айтди? Деганларида, Шаъбий: "Ишончли Абдуллоҳ ибн Аббос айтдилар", дедилар.
Бу Ҳасан ҳадисларидаги ривоят эди.
Ибн Нумайрнинг ривоятларида: "Расулуллоҳ (с.а.в.) бир намлик бўлган қабр олдига келиб намоз ўқидилар. Одамлар у зотнинг орқасида саф тортишди. Расулуллоҳ (с.а.в.) тўрт такбирли намоз ўқидилар", бўлиб келган.
Мен Омирга: "Сенга буни ким гапирди", десам, у: "Ибн Аббосга гувоҳ бўлган ишончли киши", дедилар.
Бу ерда юқоридаги ҳадис икки марта такрор келган. Фақат: "Тўрт такбир айтдилар", сўзи келмаган.
Анасдан (р.а.) ривоят қилинади:
«Набий (с.а.в.) қабр устида (жаноза) намоз ўқидилар».
Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади:
«Бир қора хотин (ёки йигит) масжид супуриб юрар эди. Расулуллоҳ (с.а.в.) уни учратмагач, у ҳақда сўрадилар. Одамлар: "У вафот этди", дейишди. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Менга хабар қилмадингларми? " дедилар. Чунки улар, бу супарадиган қора хотин (ёки йигит) ишини гўёки паст санашган эди. Расулуллоҳ (с.а.в.) "Мени қабрига олиб боринглар", дегандилар, у зотни олиб боришди. Қабрдагига намоз ўқиб: "Албатта бу қабрдагилар зулуматга тўладир. Аллоҳ азза ва жалла менинг намозим сабабли уларни нурлантиради". дедилар.
Абдураҳмон ибн Абу Лайлодан (р.а.) ривоят қилинади:
«Зайд (ибн Арқам) жанозаларимизда тўрт такбир айтардилар. Жанозаларнинг бирида беш такбир айтдилар. Мен у ҳақда сўраганимда, Зайд: "Расулуллоҳ (с.а.в.) ана шундай ҳам такбир айтардилар", дедилар».