(662) 272. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Кишини жамоатда ўқиган намози уйида ва бозорида ўқиган намозидан йигирма неча ҳам даража юқоридир. Бир киши таҳорат олиб, ўша таҳоратини чиройли суратда адо қилиб сўнгра масжидга келса ва ўша келишида туртки бўлган нарса ҳам, хоҳиш ҳам намоз бўлса, ҳар-бир босган қадами сабабли то масжидга киргунича даражаси кўтарилади ва хатолари ўчирилади. Агар масжидга кирса намозда бўлади. Чунки намоз уни тўхтатиб турган эди. Бир киши намоз ўқиб ўтирар экан фаришталар унинг учун саловат айтиб: "Аллоҳим унга раҳм қил ва кечир. Аллоҳим уни тавбаларини қабул эт", дейишади модомики ўша киши у ерда озор бермаса ва таҳоратсиз бўлиб қолмаса.
Бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган.

(…) 273. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Албатта сизлардан бирингиз намоз ўқиётган жойида ўтириб қолар экан унга фаришталар салавот айтиб: "Аллоҳим уни мағфират қил ва унга раҳм қил", дейишади модомики унга таҳоратсизлик етиб қолмаса. Ва бордию сизлардан бирингизни намоз ушлаб турар экан демак у намоз ичидадир", дедилар.

(…) 274. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Банда намозгоҳида намозни кутиб турар экан у намоз ичида, деб ҳисобланади. Фаришталар унинг ҳаққига: "Аллоҳим уни мағфират қил, Аллоҳим унга раҳм қил", дейишади. То у киши ўша намозгоҳдан чиқиб кетгунча ёки таҳоратсизлик етгунча", дедилар. Мен: "Таҳоратсизлик етиши нима?" десам, у зот: "ел ёки ҳаво чиқиши", дедилар.

(…) 275. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Сизлардан бирингиз намозда бўлади модомики намоз уни ушлаб турган бўлса. У киши ўз аҳлига кетишидан фақат намозгина ман этади", дедилар.

(…) 276. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): "Сизлардан бирингиз ўтириб, намоз бўлишини кутиб ўтирар экан агар унга таҳоратсизлик етмаса фаришталар унинг учун дуо қилиб: "Аллоҳим уни кечир ва раҳм қил", дейишади, дедилар.
Бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган.