(446) 145. Ибн Аббосдан (р.а.) ривоят қилинади. Аллоҳнинг "Сиз намозингизни жуда жаҳрий ҳам қилиб юборманг ва уни ўта махфий ҳам қилиб юборманг". (Исросураси, 110-оят) ояти Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Маккада яшириниб юрганларида нозил бўлди. Агар у зот саҳобаларига намоз ўқиб берсалар Қуръонни балант овозда ўқирдилар. Уни мушриклар эшитса Қуръонни, уни туширган зотни ва туширилган кишини сўкишар эди. Шунда Аллоҳ таоло набийсига: "Намозингизни жаҳрий қилманг", мушриклар қироатингизни эшитиб қолади. Қироатни саҳобаларингиздан "Ўта махфий ҳам қилиб юборманг". Қуръонни уларга эшиттиринг. Жуда жаҳрий қилмасдан балки "Уни ўртасидаги йўлни лозим тутинг" деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам жаҳрий билан махфийни ўртасини олардилар.

(447) 146. Оиша (р.а.) дан ривоят қилинади. Бу онамиз Аллоҳнинг сўзидаги "Намозингизни жаҳрий қилманг. Ўта махфий ҳам қилиб юборманг" ояти ҳақида сўзлаб, бу дуо ҳақида нозил бўлган, дедилар.

(…) Бу ерда юқоридаги ҳадис такрор келган.