Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Бойнинг (зиммасидаги ҳақни) бермай юриши зулмдир. Қачон бирингиз бойнинг ортидан эргаштирилса, эргашсин», дедилар».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий.

Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир одам ўзидан ўн динор қарздор одамга эргашиб, Аллоҳга қасамки, қарзингни узмагунингча ёки бир кафил келтирмагунингча сендан ажрамайман, деди. Бас, ўша(динор)ларга Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам кафил бўлдилар. Сўнг у ваъда қилгани миқдорида олиб келди. Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Бу тиллони қаердан олдинг?» дедилар.
«Кондан», деди.
«Бизнинг унда ҳожатимиз йўқ. Унинг яхшилиги йўқ», дедилар ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ўзлари унинг қарзини узиб қўйдилар».
Абу Довуд ва Ибн Можа ривоят қилишган.

Термизий ва Абу Довуднинг ривоятида:
«Орият адо этиладиган нарсадир, зомин (ҳақни) тўловчидир ва қарз узиладир», дейилган.