Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳар бир тақсимланмаган нарсада шуфъага ҳукм қилдилар. Бас, қачон чегаралар воқе бўлса ва йўллар очилса, шуфъа йўқдир».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий.
Муслимнинг лафзида:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам тақсимланмаган ҳар бир шериклик нарсада: уй ёки боғга ўхшаш, шуфъага ҳукм қилдилар. Унга шеригининг изнини олгунча сотиш ҳалол бўлмайди. Агар хоҳласа, олади, хоҳласа, тарк қилади. Бас, қачонки ундан изн сўрамай сотса, у ўша нарсага ҳақли бўлади», дейилган.

Абу Рофеъ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг:
«Қўшни яқинлиги сабабидан ҳақлироқдир» деяётганларини эшитдим».
Бухорий, Абу Довуд, Термизий, Насаий.
Насафийнинг лафзида:
«Бир одам келиб:
«Эй Аллоҳнинг Расули, еримда бировнинг шериклиги йўқ, тақсим қилиш ҳам йўқ. Магар қўшнилик бор», деди.
«Қўшни яқинлиги сабабидан ҳақлироқдир», дедилар».

Самура розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ҳовли қўшни қўшнисининг ҳовлисига ва ерига ҳақлироқдир», дедилар».

Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Қўшни ўз қўшнисининг шуфъасига ҳақлидир. Агар йўллари битта бўлса, у ғойиб бўлса кутиб турилади», дедилар».
Иккисини сунан эгалари ривоят қилишган.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Қўшни ўз қўшнисининг деворига ёғочини ўрнатишидан ман қилмас», дедилар.
Сўнгра Абу Ҳурайра:
«Не бўлдиким, мен сизни бундан юз ўгирганингизни кўрмоқдаман. Аллоҳга қамаски, мен у билан сизнинг елкаларингизга ураман», деди».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд. Аллоҳу аълам.