Абу Зубайр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Умар розияллоҳу анҳу чиябўрига қўчқор, ки­йикка эчки, қуёнга улоқ ва ярбуъга жафра сўйиш кераклиги ҳақида ҳукм чиқарган».

 Саъид ибн Масаййаб: «Макканинг кабутари қатл қилинганда қўй», дер эди.
Иккисини Имом Молик ва Имом Шофеъий ривоят қилишган.

Имом Шофеъий:
«Макканинг кабутаридан бошқада ва бўлак қушларда қиймати берилади» жумласини зиёда қилган.

Ҳазрати Умар, ҳазрати Усмон, ҳазрати Али, Зайд ва Ибн Аббос розияллоҳу анҳумлар туяқушнинг жазосига туя деб ҳукм чиқарганлар.

Ато розияллоҳу анҳудан тулкига қўй, вабарга – жирякка ейиладиган бўлса, қўй ва зобб­да қўй, деган ривоят келтирилган.
Имом Шофеъий раҳматуллоҳи алайҳи: «Агар кичик қўйни ирода қилган бўлса, майли. Аммо ёшли қўйни ирода қилган бўлса, унга хилоф қиламиз», деган.