Марвон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Ҳудайбия замонида Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам саҳобаларидан ўн неча минги ила Мадинадан чиқдилар. Қачонки Зул-ҳулайфага етганларида Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қурбонликларга белги тақдилар, ўркачини тилдилар ва умрага эҳром боғладилар».
Бухорий, Абу Довуд ва Аҳмад ривоят қилишган.

Яъла ибн Умайя розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Жаъронада турганларида у зотнинг ҳузурларига бир киши келди. У умра нияти билан эҳром боғлаган бўлиб, соч ва соқоли сариққа бўялган ва устига тўн кийиб олган эди. У:
«Эй Аллоҳнинг Расули! Мен умра учун эҳром боғладим. Ўзим, сиз кўриб тургандекман», деди.
«Устингдаги тўнни еч. Ўзингдаги сариқликни юв. ҳажингда нима қиладиган бўлсанг, умрангда ҳам шуни қил», дедилар».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий.

Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ўз умрасида Байтни тавоф қилган, аммо Сафо билан Марва орасида саъй қилмаган одам ҳақида, у аёлига борса бўладими, деб сўралди. Шунда у киши:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам етиб келиб Байтни етти марта тавоф қилдилар, мақом ортида икки ракат намоз ўқидилар ва Сафо билан Марва орасида етти марта саъй қилдилар. Батаҳқиқ, сизларга Расулуллоҳда гўзал ўрнак бордир», деди».
Имом Бухорий ривоят қилган.

Абдуллоҳ Ибн Абу Авфо розияллоҳу анҳу айтади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам умра қилдилар. Биз ҳам у зот билан бирга умра қилдик. У зот Маккага кирган чоғларида тавоф қилдилар, биз ҳам у зот билан бирга тавоф қилдик. У зот Сафо ва Марвага бордилар, биз ҳам у зот билан бирга иккисига бордик. Биз у зотни Макка аҳлидан бирортаси отиб қўймасин, деб тўсиб турардик. Менинг бир дўстим:
«Каъбага кирдиларми?» деди.
«Йўқ», дедим.
«Хадичага нима деганларини айтиб бер», деди.
«Хадичага жаннатдаги дурдан бўлган, ичида бақириқ ҳам, чарчоқ ҳам йўқ уйнинг башоратини бер», дедилар».
Бухорий, Абу Довуд ва Насаий ривоят қилишган.

Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Ҳудайбия йили Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга бир туяни етти киши номидан, бир сигирни етти киши номидан сўйдик».
Муслим, Абу Довуд ва Термизий ривоят қилишган.