|
Рофеъ ибн Амр ал-Музаний розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Минода чошгоҳ кўтарилиб қолганида, оқ-қора хачирда одамларга хутба қилаётганларини кўрдим. Али розияллоҳу анҳу у зотнинг гапларини етказиб турибди. Одамларнинг тик турганлари ҳам, ўтирганлари ҳам бор».
Абу Довуд ва Насаий ривоят қилишган.
Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам одамларга қурбонлик куни хутба қилдилар. У зот:
«Эй одамлар! Бу қайси кун?» дедилар.
«ҳурматли кун», дейишди.
«Бу қайси юрт?» дедилар.
«ҳурматли юрт», дейишди.
«Бу қайси ой?» дедилар.
«ҳурматли ой», дейишди.
«Албатта, қонларингиз, молларингиз, обрўларингиз сиз учун худди шу кунингиз, шу юртингиз, шу ойингиз ҳурмати каби ҳурматлидир», деб бир неча марта такрорладилар.
Сўнг бошларини кўтариб туриб: «Эй Аллоҳим! Етказдимми?! Эй Аллоҳим! Етказдимми?!» дедилар.
Ибн Аббос розияллоҳу анҳу: «Аллоҳга қасамки, бу у зотнинг умматларига васиятлари эди», деди.
«Бас, ҳозир ғойибга етказсин! Мендан кейин кофирликка қайтиб баъзингиз баъзингизнинг бўйнига урманглар!» дедилар».
Бухорий, Муслим ва Аҳмад ривоят қилишган.
Бошқа бир ривоятда:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳаж қилганларида қурбонлик куни тош отиладиган жойлар орасида туриб ана шуларни айтдилар ва: «Бу ҳажжул акбар кунидир», дедилар. Кейин: «Эй Аллоҳим! Шоҳид бўл!» деб қайта-қайта айтдилар. Одамлар билан видолашдилар. Улар: «Бу видолашув ҳажидир», дейишди».
Абу Бакра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳажда хутба қилиб:
«Албатта, замон Аллоҳ осмонлару ерни халқ қилган кунидаги ҳайъатига қайтди. Бир йил ўн икки ойдир. Улардан тўртаси ҳаром ойлардир. Учтаси бирин-кетин: зулқаъда, зулҳижжа ва муҳаррам. Жумади ва шаъбон орасидаги Музарнинг ражаби ҳам», дедилар».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд.
|
