Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Албатта, байтнинг тавофи, Сафо ва Марванинг саъйи ва тош отиш Аллоҳ таолонинг зикри учун жорий қилингандир», дедилар».
Абу Довуд, Аҳмад ва Термизий ривоят қилишган.

Абдуллоҳ ибн Соиб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг рукни яманий ва ҳажарнинг орасида: «Роббимиз, бизга яхшиликни бу дунёда ҳам, охиратда ҳам бергин ва бизни дўзах азобидан сақлагин» деяётганларини эшитдим.
Аҳмад, Абу Довуд ва ҳоким ривоят қилишган.

Имом Шофеъийнинг ривоятида:
«Эй Аллоҳнинг Расули! Байтни истилом қилган чоғимизда қандоқ деймиз?» дейилди.
«Бисмиллаҳи, валлоҳу акбар! Ийманан биллаҳи ва тасдийқон лима жаа, биҳи Муҳаммадун», денг­лар», дедилар».

Баззорнинг ривоятида:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Аллоҳумма, инни аъузу бика минаш-шакки, ваш-ширки, ван-нифоқи, ваш-шиқоқи ва сууил ахлоқи», дер эдилар».

Ибн Можанинг ривоятида:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Яманий рукнига етмиш минг фаришта вакил қилинган.  Ким: «Аллоҳумма, инни асъалука ал-афва вал афията фиддуня вал охираҳ. Роббана, атина фиддунйа ҳасанатан ва фил ахироти ҳасанатан ва қина азабан-нар» деса, улар, омийн, дейдилар», дейилган.

Ибн Можанинг бошқа бир ривоятида:
«Ким байтни етти марта тавоф қилса ва «Субҳаналлоҳи вал ҳамдулиллаҳи ва ла илаҳа илаллоҳу валлоҳу акбар, вала ҳавла вала қуввата илла биллаҳи»дан бошқани гапирмаса, унинг ўнта ёмонлиги ўчирилади, унга ўнта ҳасанот ёзилади ва унинг даражаси ўнтага кўтарилади», дейилган.