Абон ибн Усмон розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Отамнинг: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Эҳромли киши никоҳланмайди, никоҳламайди ва совчи қўймайди», дедилар», деганини эшитганман».
Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий.

Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам эҳромдалик ҳолларида Маймунага уйландилар».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий.

 Саъид ибн Мусаййиб розияллоҳу анҳу:
«Ибн Аббос бу борада хато қилган. У бу ҳадиснинг ровийларидан ёлғиз ўзи ажраб чиққан. Уларнинг ичида Абу Рофеъ ва Маймунанинг ўзи ҳам бор. У киши:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам менга Сарифда уйланганларида иккимиз ҳам эҳромда эмасдик», деган.
Абу Довуд, Муслим ва Термизий ривоят қилишган.

 Имом Термизийнинг лафзида:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам унга ҳалол ҳолларида уйланганлар, ҳалол ҳолларида олдига кирганлар. У киши розияллоҳу анҳо Сарифда вафот этганлар ва у зот билан бирга бўлган жойга дафн қилинганлар», дейилган.