Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Саъб ибн Жусома Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга ёввойи эшакни ҳадя қилди. У зот эҳромда эдилар. Уни қайтардилар ва: «Агар эҳромда бўлмаганимизда уни сендан қабул қилар эдик», дедилар».

Бошқа бир ривоятда:
«У зотга ов ҳайвонининг бир аъзоси ҳадя қилинди. У зот уни қайтардилар ва: «Биз уни емаймиз, биз эҳромдамиз», дедилар», дейилган.
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий.
 
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Модомики ўзингиз овламаган бўлсангиз ёки сиз учун овланмаган бўлса, эҳромдаги ҳолингизда сизга қуруқлик ови ҳалолдир», дедилар».
Сунан эгалари ривоят қилишган.
Имом Шофеъий бу ҳадисни ушбу бобга оид энг яхши ҳадисдир, деганлар.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга ҳаж ёки умра учун чиқдик. Олдимиздан чигирт­ка тўпи чиқиб қолди. Биз уларни қамчиларимиз ва асоларимиз билан ура бошладик. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Уни енглар. У денгиз овидандир», дедилар».
Термизий ва Абу Довуд ривоят қилишган.

Ҳафса розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«ҳайвонлардан бештасини ким қатл қилса ҳараж эмас. (Улар) қарға, қузғун, сичқон, чаён ва қутирган ит», дедилар».

Бошқа бир ривоятда:
«Беш фосиқни ҳилда ҳам, ҳарамда ҳам қатл қилинади. (Улар) илон, ола қарға, сичқон, қутирган ит ва қузғун», дейилган.
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий.