Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Жуҳайнадан бир аёл Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келди ва:
«Эй Аллоҳнинг Расули! Онам ҳаж қилишни назр қилган эди. ҳаж қилолмасдан ўлиб қолди. Унинг номидан ҳаж қилайми?» деди.
«ҳа! Унинг номидан ҳаж қил! Айт-чи, унинг қарзи бўлса, сен адо қилармидинг? Аллоҳнинг ҳақини адо қилинглар! Аллоҳ вафога ҳақли зотдир!» дедилар».
Бухорий ва Насаий ривоят қилишган.

Бурайда розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир аёл Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб:
«Онам ҳаж қилмай туриб ўлиб қолди. Унинг номидан ҳаж қилайми?» деди.
«ҳа! Унинг номидан ҳаж қил!» дедилар».
Термизий ва Муслим ривоят қилишган.

Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб:
«Отам ўлди ва унинг зиммасида Ислом ҳажжи бор эди. Унинг номидан ҳаж қилайми?» деди.
«Айт-чи, агар отанг қарз қолдирганида уни адо қилармидинг?» дедилар.
«ҳа», деди.
«Унда, отангнинг номидан ҳаж қил», дедилар».
Насаий ва Шофеъий ривоят қилишган.

Яна ўша кишидан ривоят қилинади:
«Бир аёл ўз гўдагини кўтариб туриб:
«Эй Аллоҳнинг Расули! Манавининг ҳажи бўладими?» деди.
«ҳа. Ажри сенга бўлади», дедилар».
Муслим ва Термизий ривоят қилишган.

Соиб ибн Язид:
«Менга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга видолашув ҳажида ҳаж қилдирилган. Ўшанда мен етти ёш эдим», деди».
Термизий ривоят қилган.