Умму Ҳоний розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Макка фатҳи куни бўлганда Фотима келиб Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламнинг чап томонларига, Умму ҳоний ўнг томонларига ўтирди. Чўри қиз бир идишдан шароб келтириб, у зотга тутди. Бас, У зот ундан ичдилар. Сўнгра Умму ҳонийга тутдилар. У ҳам ундан ичди ва:
«Эй Аллоҳнинг Расули, оғзимни очиб юбордим, рўзадор эдим», деди.
«Бирор нарсанинг қазосини тутаётган эдингми?» дедилар.
«Йўқ», деди.
«Агар нафл бўлса, сенга зарар қилмайди», дедилар».
Бошқа бир ривоятда:
«Нафл рўза тутувчи ўз нафсининг амини ёки амиридир. Хоҳласа тутади, хоҳласа очиб юборади», дедилар.
Сунан эгалари ва Имом Аҳмад ривоят қилишган.

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Менга ва ҳафсага таом ҳадя қилинди. Ик-ковимиз рўзадор эдик. Бас, оғзимизни очиб юбордик. Сўнгра Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам кирдилар ва биз у зотга:
«Эй Аллоҳнинг Расули, бизга ҳадя қилинувди. Иштаҳамиз келиб, оғзимизни очиб юбордик», дедик.
Шунда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Икковингизга ҳеч нарса бўлмайди. Унинг ўрнига бошқа куни рўза тутиб қўйинглар», дедилар».
Сунан эгалари ривоят қилишган.