Муоза розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Оишадан:
«Нима учун ҳайзли аёл рўзанинг қазосини тутади-ю намознинг қазосини ўқимайди?» деб сўрадим.
«Сен ҳарурийямисан?!» деди.
«Мен ҳарурийя эмасман, лекин сўраяпман, холос», дедим.
«Бизга шу ҳол етганда рўзани қазо қилишга амр қилинар эдик ва намозни қазосини ўқишга амр қилинмас эдик», деди».

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Бизлардан биримиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг замонларида оғзини очар ва унинг қазосини Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ила тутишга қодир бўлмай туриб, Шаъбон келиб қолар эди», дедилар».
Икки ривоятни Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий, Насаий ривоят қилган

Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Рамазоннинг қазосини хоҳласа тарқоқ, хоҳласа кетма-кет қилади», дедилар.
Дора Қутний ривоят қилган. Ибн ал-Жавзий саҳиҳ деган.