Жобир ибн Атийкдан, у отасидан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Келажакда ҳузурингизга ёмон кўрилган жамоатлар келадилар. Бас, қачонки улар сизга келсалар, уларни табрик ила кутиб олинглар. Улар билан талаб қилган нарсалари орасини очиб қўйинглар. Агар адолатли бўлсалар, ўзларига фойда. Агар зулм қилсалар, зарари ҳам ўзларига. Уларни рози қилинглар. Албатта, сизнинг закотингизнинг тугал бўлиши уларнинг ризосига боғлиқ. Улар сизнинг ҳақингизга дуо қилсинлар», дедилар».
Абу Довуд ривоят қилган.

Жарир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Аъробийлар Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга шикоят қилиб:
«Садақачилардан баъзи одамлар келиб бизга зулм қиладилар», дейишди. У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Садақачиларингизни рози қилингиз!» дедилар.
Жарир:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан буни эшитганимдан бошлаб мендан садақачи фақат рози бўлиб қайтди», деди».
Бешовларидан фақат Бухорий ривоят қилмаган.
Термизийнинг лафзида:
«Қачон олдингизга садақачи келса, фақат рози бўлиб қайтсин», дейилган.

Амр ибн Шуайбдан, у отасидан, отаси бобоси розияллоҳу анҳумдан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Олиб келиш ҳам йўқ, четга чиқиш ҳам йўқ. Садақалари фақатгина ҳовлиларида олинади», дедилар».
«Сунан» эгалари ривоят қилишган.

Абдуллоҳ ибн Абу Авфо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Отам дарахт соҳибларидан эди. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам қачон у зотга бирор қавм ўз садақасини олиб келса:
«Эй бор Худоё, Оли фалонга саловот юборгин», дер эдилар. Бас, отам у зотга садақасини олиб келди. У зот: 
«Эй Аллоҳ, Оли Абу Авфога саловот юбор», дедилар».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Насаий ривоят қилган.
Унинг ва Абу Довуднинг ривоятида:
«Садақада тажовузкорлик қилувчи худди уни ман қилувчи кабидир», дейилган.

Рофеъ ибн Хадийж розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Садақада ҳақ ила омил бўлган одам то уйига қайтиб келгунича Аллоҳнинг йўлидаги ғозийдекдир», дедилар».
Термизий ривоят қилган ва «яхши» деган.