Абу Қатода розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам кечаси чиқсалар, Абу Бакр паст овоз билан намоз ўқиётган экан. Умар ибн Хаттобнинг ёнидан ўтсалар, овозини кўтариб ўқиётган экан. Улар Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида жам бўлишганда:
«Эй, Абу Бакр, олдингдан ўтсам, овозингни паст қилиб намоз ўқиётган экансан», дедилар.
«Эй, Аллоҳнинг Расули, муножот қилган Зотимга эшитдирдим», деди. У зот Умарга:
«Сенинг олдингдан ўтсам, овозингни кўтариб намоз ўқиётган экансан», дедилар.
«Эй, Аллоҳнинг Расули, уйқучини уйғотаман, шайтонни қуваман», деди.
Шунда Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Эй, Абу Бакр, сен овозингни бир оз кўтар. Эй, Умар, сен овозингини бир оз пасайтир», дедилар».
Абу Довуд ва Термизий ривоят қилган.

Абдуллоҳ ибн Қайс розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Оишага:
«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кечасиги қироатлари қандоқ? Қироатни сиррий қилар эдиларми ёки ошкора?» дедим.
«Уни ҳаммасини ҳам қилар эдилар. Гоҳида сиррий қилар эдилар, гоҳида ошкора», деди.
«Ишда кенглик қилган Аллоҳга ҳамд бўлсин», дедим».
Термизий ривоят қилган.