Анас розияллоҳу анҳудан:
«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам ковушлари билан намоз ўқирмидилар?» деб сўралди.
У киши: «Ҳа», дедилар».
Бухорий, Муслим, Термизий, Насаий ривоят қилган.

Зайд ибн Арқам розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Намозда гаплашар эдик. Бир одам намозда ёнида турган шеригига гапираверар эди. Токи, «Аллоҳ учун тоат ила жим туринглар» ояти тушганда сукут сақлашга амр қилиндик, гапдан наҳий қилиндик».
Бухорий, Муслим, Абу Довуд, Термизий ва Насаий ривоят қилган.

Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга намоз ўқиб турганларида салом берар эдик, У зот бизларга жавоб қайтарар эдилар. Нажошийнинг ҳузуридан қайтганимиздан сўнг салом берсак, жавоб қайтармадилар. Шунда биз:
«Эй, Аллоҳнинг Расули, сизга салом берсак жавоб қайтарар эдингиз?» дедик. У зот:
«Албатта, намозда машғуллик бор», дедилар».
Бухорий, Муслим ривоят қилишган.
Муслим, Абу Довуд ва Аҳмадлар келтирган ривоятда:
«Албатта, бу намозда одамларнинг каломидан ҳеч нарса мумкин эмас. У фақат тасбиҳ, такбир ва Қуръон қироатидан иборатдир», дедилар».

Муъайқийб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам масжиддаги майда тошларни тўғрилашни зикр қилиб:
«Агар қилмасанг бўлмайдиган бўлса, бир марта қил», дедилар».
Абу Довуд, Термизий, Насаий келтирган ривоятда:
«Қачон бирортангиз намозга турса, албатта, раҳмат унга юзма-юз туради, майда тошларни сурмасин», деганлар».