"Агар кўшниларингиз сиз ҳақингизда яхши фикр билдирсалар, билингки, сиз яхши одамсиз, агар улар сиз ҳақинггизда ёмон фикр билдирсалар, билингки, сиз ёмон одамсиз" (Ибн Можа. "Сунан", II жузъ, 288-бет).

Шарҳи: Киши ўзи ҳақида янглиш фикрда бўлиши, ўзининг айбларини кўрмаслиги ёки билмаслиги мумкин. Ўз ҳолини билмоқчи бўлганларга энг яхши йўл бошқаларнинг сўзларига эътибор беришдир. Агарда кишилар сиз тўғрингизда яхши гувоҳлик беришса, шодланишингиз ва шу ҳолатни йўқотмаслик учун яна ҳам саъй-ҳаракат қилишингиз керак. Агарда улар ёмон гувоҳлик беришса, билингизки, ёмонлик сари юзланибсиз, тезлик билан ўзингизни ислоҳ қилишингиз лозим. Ҳар бир инсоннинг ҳолати унинг қўшнилари, таниш-билишлари ва яқин муомалада бўладиган дўстларига маълумдир. Шу сабабли ана шу одамларнинг баҳолари эътиборга олинади. Киши ўзининг қандай одам эканини билгиси келса, қўшниларининг гапига қулоқ солсин, фақат гувоҳлик берувчи қўшни соф виждонли, мўмин-мусулмон бўлиши, ёлғончи, ахлоқсиз бўлмаслиги шарт.
Эътиборсиз ва виждони нопок, ахлоқи бузуқ одамларнинг баҳоларида ҳеч бир ҳикмат ва маъно бўлмайди. Шунга қарамай, яъни, қўшни қандай бўлишидан қатъи назар, у билан яхши муомалада бўлиш ва қўшнилик ҳаққига риоя этиш мусулмон кишининг бўйнидаги вазифадир.