"Аллоҳ таолога энг суюмсиз одам жанжаллашув ва даъволашувга доим тайёр турувчи кишидир" (Имом Бухорий. "Саҳиҳ", VIII жузъ, 117-бет; Муслим. "Саҳиҳ", II жузъ, 304-бет).   

Шарҳи: Кишиларга ёмонлик қилувчилар ёки ўч олиш қасдида ҳокимлар ҳузурида юрувчилар ёки ўзлари адоват сақлаган кишилар билан юзма-юз сўкишувчилар, уларни обрўсизлантириш мақсадида матбуотда ноҳақ гапларни ёзиб чиқувчилар ушбу ҳадиси шарифда кўрсатилган одамлар жумласига киради. Ҳар нарсада ўртача бўлиш ва ҳаддидан ошиб кетмаслик зарурдир.
Бизда меросхўрларнинг мол-мулк устида даъволашувлари жуда кўп учрайди. Озгина нарсадан бир-бирларига аччиқланиб, ўч олиш қасдига тушиб қоладилар, яқинларининг зарарига иш қилиш учун адвокатлар ёллаб маҳкамама- маҳкама югуриб, бойлик ва вақт сарф қиладилар, сутнинг қаймоғини бошқаларга ялатиб бўлганларидан сўнг, тилар-тиламас даъволарини тўхтатиб, ўзаро келишадилар. Лекин бу пайтда ўзлари эга бўлмоқчи бўлган улушнинг кўп қисми сарфланиб кетган, даъвонинг фойдаси четларга совурилган бўлади.