عن أبى هريرة رضى الله عنه عن النبى صلى الله عليه وسلم قال: قال الله عزّ و جلّ: ثلاثةُ أنا حصــمُهم يوم القيامة: رجلٌ أعطى بى ثمّ غدر، ورجلٌ باع حرّا فأكل ثمنهُ، ورجلٌ استأجر أجيرا فاستوفى منه ولم يعطه أجرهُ.

Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Набий (с.а.в.): “Қиёмат куни мен уч тоифа кишини хусуматчисиман. Бир киши Мени ўртага қўйиб берса хиёнат қилади. Бир киши ҳур кишини қул қилиб сотиб пулини еса. Ва яна бир киши ишчиларни ёллаб ишлатиб пулини бермаса”, деб айтдилар.
Шарҳ: Бу ҳадиси қудсий бўлиб Расулуллоҳ (с.а.в.) раббиларидан ривоят қиладилар. Аллоҳ таоло: “Уч тоифа кишилар борки мен Қиёмат куни уларга душман бўлиб, хўрлаб, қаҳримни сочаман.
1. Бир киши Мени номимни зикр қилиб, аҳд берадида кейин аҳд берган кишига хиёнат қилади.
2. Бир киши рухсат берганимдек ҳурларни устидан ҳукмрон бўлади-да, уларни ҳурриятларидан маҳрум қилиб, сотиб юборади.
3. Бир киши одамларни ишлатадида, бошлиқлик нуфузини суистеъмол қилган ҳолда ҳақларини бермайди”, деб айтди.