عن عمر رضى الله عنه أنه جاء إلى الحجر الأسود فقبله فقال: إنى أعلم أنك حجرٌ لا تضر ولا تنفعُ، ولوْلا أنى رأيتُ رسول الله صلى الله عليه وسلم يقبلك ما قبلتك.

Умар ибн Хаттоб (р.а.) ҳажарул Асваднинг олдига келиб, уни ўпдиларда: “Албатта, мен сенинг зарар ҳам, фойда ҳам бермайдиган бир тош эканингни яхши биламан, агар Расулуллоҳ (с.а.в.) сени ўпганларини кўрмаганимда асло ўпмас эдим”, дедилар.
Шарҳ: Умар ибн Хаттоб қора тошни ўпиб, юзга суртишда улуғ бир мақсадга йўлламоқдалар. У зот тошга қарата: “Билиб эътиқод қилишимча, сен бир тошсан. Тошни ҳолати шуки, у зарар ҳам фойда ҳам бермайди. Сени ўпиш учун олдинга келишим фақат Расулуллоҳ (с.а.в.)га эргашиш холос”, дедилар. Албатта бу сўзларни айтиш билан Исломий ақийдани ширкка аралашиб кетиши ва кофирлар мусулмонларни нотўғри тушинишларини олдини олиш эди.