عن جابر بن عبد الله رضى الله عنهما أنه حج مع النبى صلى الله عليه وسلم يوم ساق البدن معه، وقد أهلوا بالحج مفردا، فقال لهم أحلوا من إحرامكم بطواف البيت، وبين الصفا والمروة، وقصروا ثم أقيموا حلالا حتى إذا كان يوم التروية فأهلوا بالحج واجعلوا الذى قدمتم بها متعة، فقالوا: كيف نجعلها متعة وقد سمينا الحج؟ فقال: افعلوا ما أمرتكم فلولا أنى سقت الهدى لفعلت مثل الذى أمرتكم لـكن لا يحل منى حرامٌ حتى يبلغ الهدى محله ففعلوا".

Жобир ибн Абдуллоҳдан (р.а.) ривоят қилинади. У зот туяларни ҳайдаб кетган кунлари Набий алайҳиссалом билан бирга ҳаж қилдилар. Улар якка ҳажни ўзига эҳром кийишди. У зот саҳобаларга қарата: “Каъбани тавоф қилиш ҳамда сафо ва марвани саъй қилиб соч олдиргандан кейин барча нарса ҳалолдир. Тарвия куни бўлганида ҳажга эҳром боғланглар ва олдингисини умрага ҳисобланглар”, дегандилар, саҳобалар: “Қандоқ қилиб умра қиламиз ахир биз уни ҳаж, деб номлаганмизку? Дейишди. Шунда набий (с.а.в.): “Сизларга буюрган нарсамга амал қилинглар. Агар туяларни ҳайдаб кетсам сизларга буюрган нарсани амалга ошираман. Қурбонликни то сўйиладиган жойга олиб боргунимча ҳаждан ташқаридаги бирор нарса ҳалол бўлмайди”, дегандилар, улар ўша нарсага амал қила бошлашди. 
Шарҳ: Жобир (р.а.) видовлашув ҳажи ҳақида гапирмоқдалар. Расулуллоҳ (с.а.в.) видовлашув ҳажида туяларни ҳайдаб бордилар. Саҳобалар эса якка ҳажни ўзи учун эҳром кийишган эди. Расулуллоҳ (с.а.в.) умра амали билан ҳаж эҳромидан чиқишни буюрдилар. Улар ўша умра амалида Каъбани тавоф қилиб, Сафо ва Марвани саъй қилиб, сочларини олдиришлари, қачон энди зулҳижжани саккизинчи куни бўлганида, Маккадан ҳажга эҳром боғлашлари лозим эди. Саҳобалар бу буйруқдан таажжубга тушишди. Шунда Расулуллоҳ (с.а.в.): “Агар туяларни ҳайдаб юра бошласам, сизларга буюрган нарсани бажараман”, деб туяларни ҳайдаб ҳатто уни ўз ўрнида қурбонлик қилдилар. Мана шундан кейин саҳобалар хурсанд бўлиб, ақидалари мустаҳкамланиб, буюрилган нарсани амалга ошира бошлашди.