عن حكيم بن حزام رضى الله عنه قال: قلت يا رسول الله: "أرأيت أشياء كنْتُ أتحنثُ بها فى الجاهلية من صدقة أو عتاقة أو صلة رحم فهل لى فيها من أجر؟ فقال النبى صلى الله عليه وسلم: أسلمت على ما سلف من خير"

Ҳаким ибн Ҳизомдан (р.а.) ривоят қилинади. Мен: “Эй Аллоҳнинг расули! Жоҳилият даврида садақа ёки қул озод қилиш ёки қариндош уруғлик алоқаларини тиклаш каби савоб ишларни қилиш билан Аллоҳга ибодат қилар эдим. Ана шу қилган ишларимда менга ажр борми? Десам, у зот: “Ўтган амалларингда яхшиликни қўлга киритибсан”, дедилар.
Шарҳ: Ҳаким ибн Ҳизом ал-Асадий ал-Маккий Расулуллоҳ (с.а.в.)дан Ислом келишидан аввал жоҳилият даврида Аллоҳга яқин бўлиш мақсадида бажарган садақа ва қул озод қилгандаги амалларини ҳукмини сўраб, бу нарсаларга охиратда ажр борми? Дедилар. Шунда Набий алайҳиссалом Ислом бағри кенглигига мос келувчи қуйидаги сўзларни айтдилар.
Мусулмон бўлишинг билан аввалги қилган ишларингда яхшилик бор. Яъни ўша қилган яхшилигинг ҳисобга олиниб, сендан қабул қилинади. Аллоҳ томонидан фазл қилинган ҳолда ажр ёзилади. Агар кофир кимса мусулмон бўлиб, Исломи чиройли бўлса Аллоҳ унинг учун барча қилган амалини савоб деб ёзиб, барча ёмонлигини ўчириб, ундан кейин яхшиликларини ўнтадан то етти юз баробар қилиб ёзади. Агар ёмонлик бўлса ўша ёмонликни ёлғиз ўзини ёзади ёки улуғ фазлига олиб, ўша ёмонликни таг-туги билан кечириб юборади.