عن حكيم بن حزام رضى الله عنه عن النبى صلى الله عليه وسلم قال: "اليدُ العليا خيرٌ من اليد السفلى، وابدأ بمن تعولُ، وخيرُ الصدقة عن ظهر غنى، ومن يستعف يعفه الله ومن يستغن يغنه الله".

Ҳаким ибн Ҳизомдан ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): “Пастдаги (олувчи) қўлдан юқоридаги (берувчи) қўл яхшидир. Садақани ўз оилангдан бошла! Садақанинг афзали бойлик орқасидан қилинганидир. Ким иффат қилса, Аллоҳ унга иффатни беради ва ким беҳожатликни талаб қилса Аллоҳ уни беҳожат қилади”, дедилар.
Шарҳ: Набий (с.а.в.) инфоқ қилувчи юқори қўлни тиланчи паст қўлдан афзал эканини айтиб, инфоқни ўзидан бошлаши кейин болалари ва хотинлари кейин ундан узоқроғи кейин аҳли ва қариндошларидан бошқалардан бошлаши керак. Албатта қиладиган эҳсони ўз қўли билан топган бўлиши, ўзи ва оиласидан ортириб ихлос билан адо этган бўлиши даркор. Шундагина оламлар Робби ҳузурида қабул бўлиши осонлашади. Набий (с.а.в.) бойларнинг маблағларидан инфоқ қилишга чақириб, шу пайтни ўзида камбағалларни иффатли бўлиб, одамлардан тиланчилик қилмасликка ундайдилар. Ким Аллоҳдан иффат талаб қилса унинг учун савоблари билан ризқлантириб қўяди. Ким одамлардан беҳожат  бўлишини сўраб, ўша нарсага йўл қидирса, Аллоҳ унинг учун эшикларни очиб, беҳожатлик, иффат ва каромат сабабларига муваффақ қилиб қўяди.