عن أبي سعيد الخدرى رضى الله عنه أنّ رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: إذا وضعت الجنازة واحتملها الرجال على أعناقهم، فإن كانت صالحةً قالت: قدمونى، وإن كانت غير صالحةٍ قالت: يا ويلها، اين تذهبون بها؟ يسمع صوتها كلّ شئٍ إلا الإنسان، ولو سمعه لصُعِقَ"

Абу Саид Худрий (р.а.)дан ривоят қилинади. Расулуллоҳ (с.а.в.): “Тобут тайёрланса ва уни одамлар елкаларида кўтарсалар, тобут ичидаги солиҳ кимса бўлса: “Мени тезроқ олиб боринглар”, дейди. Бордию тобутдаги кимса солиҳ бўлмаса: “Вой бўлсин! қаерга  олиб кетяпсизлар”, дейди. Унинг овозини инсондан бошқа ҳамма нарса эшитади. Агар инсон эшитса, ҳушидан кетиб йиқилади”, дедилар.
Шарҳ: Расулуллоҳ (с.а.в.) маййит ўзи учун тайёрлаб қўйилган савоб ва иқобни кўриши хусусида хабар бермоқдалар. Агар солиҳ амал қилган киши бўлса яхшилик билан зафар қозонган киши бўлади. Тобутга солиниб, елкаларга ортилганида савобга етишиш ва Раббисини розилиги билан насибадор бўлишни хоҳлаб, мени тезроқ олиб боринглар, дейди. Мабодо ёмон ва ўзини солиҳлардан деб ҳисобламаган киши бўлса, ўз нафсига ҳалокат ҳамда маҳзунликни тилаб, тобутини кўтарганларга қарата: “Ҳолимга вой бўлсин, мени қаёққа олиб кетмоқдасизлар”, дейди. Буни айтиш билан гўёки Расулуллоҳ (с.а.в.) бу сўзни ҳақиқатда қарор топишини ва маййитни чақириғи ўта кучли ҳамда қўрқинчли бўлишини, инсондан бошқа махлуқотларни қулоғига етиб бориши, агар инсон ҳам эшитгудек бўлса эшитган нарсасини шиддатидан ҳушидан кетиб қолиши ҳатто ўлим етиб қолишигача етиб боришини уқтирмоқдалар. Бу ўгитларни айтиш билан Расулуллоҳ (с.а.в.) ўлимдан олдинги ҳаётда яхши амалларга ундаш ва ёмон амалларни содир этишдан огоҳлантирмоқдалар.