عن ابن عباس رضى الله عنهما قال: "بينما رجلٌ واقفٌ مع رسول الله صلى الله عليه وسلم بعرفة إذ وقع عن راحلته فوقصته – أو قال: فأوقصتهُ – قال النبى صلى الله عليه وسلم: - اغسلوهُ بماء سدر، وكفنوهُ فى ثوبين، ولا تحنطوهُ، ولا تخمروا رأسهُ، فإنهُ يبعث يوم القيامة ملبيا"
Ибн Аббос (р.а.)дан ривоят қилинади. Бир киши Расулуллоҳ (с.а.в.) билан бирга турган эди, тўсатдан уни туяси йиқитди. У киши ўлиб қолди. Шунда Набий (с.a.в): “Уни сув ва сидр ила ювинглар. Икки (эҳром) кийими ила кафанланглар, хушбўй нарса суртманглар. Бошини ёпманглар, чунки у қиёмат куни “Лаббайка” айтган ҳолда тирилади”, дедилар. Шарҳ: Абдуллоҳ ибн Аббос (р.а.) айтишларича, Расулуллоҳ (с.а.в.) арафотда турганларида одамлар ҳам у зот атрофларида туришган эди. Шу пайт бир киши улови устидан йиқилиб тушди. Бўйни синиб ўша заҳоти вафот этди. Набий (с.а.в.) ювиладиган сувга сидр ўсимлигидан қўшиб, эҳромдаги ўша икки кийими билан кафанлашни буюриб, ювиладиган суви ҳамда кафанига хушбўй нарса қўшишдан ман этдилар. Ва яна бошини ёпишдан қайтариб, эҳром ҳолатида қолдиришни буюрдилар. Чунки Қиёмат куни “Лаббайка”ни айтган ҳолда, қандай вафот этган бўлса ўшандай қайта тирилишини айтдилар.
|