645) Ибн Аббос (р.а.) дан: Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассалом (бир сабаб билан умра) сафаридан қолдилар. Сочларини олдирдилар, аёллари билан яқинлашдилар, қурбонликни сўйдилар. Келаси йили умрага бордилар. Бухорий ривояти.

646) Оиша (р.а.) дан : У киши дедилар: Набий саллаллоҳу алайҳи вассалом Зубоа бинт Зубайр ибн Абдулмутталиб ра нинг олдига кирдилар. Зубоа: Йо, Расулуллоҳ, мен ҳажга боришни хоҳлайман, аммо бетоб бўлиб қолдим-дедилар. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассалом: «Ҳаж қилавер, ва ..менинг маҳиллим сен мени учратган шу жойда деб фараз қилғил»-дедилар.

647) Икримадан у эса, Ҳажжож ибн Амр Ансорийдан ра : Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи вассалом: «Кимнинг бирон суяги синиб қолса, ёки (оёғи лат еб) оқсоқланиб қолса, у ҳилл (яъни, ҳаждан ташқаридаги) ҳисобланади. У ҳажини (қодир бўлганда) бошқатдан адо этади»-дедилар. Икрима : Мен бу (ҳадис) ҳақида Ибн Аббос ва Абу Ҳурайрадан сўрадим. У иккиси ҳам: «У (яъни Ҳажжож) тўғри айтибди»-дейишди. Бешлик ривояти. Термизий ҳасан деган.