Аллоҳ таоло: «Бандаларим сиздан (эй Муҳаммад) Мен ҳақимда сўрасалар, Мен уларга яқинман. Менга дуо қилган пайтларида дуогўйларининг дуосини ижобат қиламан» (Бақара сураси, 186-оят) ва «Менга дуо-илтижо қилинглар, Мен сизларга (қилган дуоларингизни) мустажоб қилурман» (ўофир сураси, 60-оят), деб айтган.

1047/1. Убода ибн Сомитдан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам «Агар ер юзидаги бирор мусулмон Аллоҳ таолога дуо билан илтижо қилса, уни Аллоҳ унга беради ёки ундан ўша мислича ёмонликни даф қилади. Модомики, ўша мусулмон гуноҳни ёки қариндошликдан узилишни сўраб дуо қилмаса», деганларида, қавмдан бўлган бир киши: «Ундай бўлса кўпайтирайликми?» деди. Шунда у зот: «Аллоҳ Ўзи ундан ҳам кўпайтирувчи», деб айтдилар. Имом Термизий ривоятлари.

Имом Ҳоким «Мустадрак»ларида Абу Саид ал-Худрийдан ҳам худди шу ривоятни айтганлар ва унга «Ёки унинг мислича ажр захира қилади»ни зиёда қилганлар.

1048/2. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Сизлардан бирингиз ошиқмаса, яъни дуо қилдим-у ижобат бўлмаяпти, демаса, дуоси ижобат қилинади», дедилар. Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.