Аллоҳ таоло бу ҳақда қуйидаги оятларни нозил қилган: «(Эй Муҳаммад), марҳаматли бўлинг, яхшиликка буюринг ва жоҳиллардан юз ўгиринг!» (Аъроф сураси, 199-оят); «Қачонки беҳуда (сўз ё ишни) эшитсалар, ундан юз ўгирурлар ва: «Бизларнинг амалларимиз ўзимиз учун, сизларнинг амалларингиз ҳам ўзларингиз учундир. Омон бўлинглар. Бизлар нодон кимсалар билан (ҳамсуҳбат) бўлишни истамаймиз», дерлар» (Қасос сураси, 55-оят); «Бас, (эй Муҳаммад), сиз Бизнинг эслатмамиздан орқа ўгириб кетган ва фақат ҳаёти дунёнигина истаган кимсалардан юз ўгиринг» (Нажм сураси, 29-оят); «Бас, (эй Муҳаммад, сиз жоҳил кимсаларнинг етказаётган озор-азиятларига сабр-тоқат қилинг ва улардан) чиройли юз ўгириш ила юз ўгиринг!» (Ҳижр сураси, 85-оят).
823/1. Абдуллоҳ ибн Масъуддан (р.а.) ривоят қилинади: «Ҳунайн куни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ўлжа тақсимотида араб ашрофларидан бўлган кишиларни афзал қўйдилар. (Яъни, уларнинг Исломга киришига рағбат қилиб, ўлжадан кўпроқ бердилар.) Шунда бир киши: «Аллоҳга қасамки, бундаги тақсимда адолат қилинмади. Ва Аллоҳнинг розилиги ирода этилмади», деб айтди. Аллоҳга қасамки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга бунинг хабарини берганимда, юзлари ўзгариб, қизариб кетганга ўхшади. Сўнгра у зот: «Агар Аллоҳ ва Унинг расули адолат қилмаса, ким адолат қилади? Аллоҳ Мусо алайҳиссаломни раҳмат қилсин, у зотга бундан-да кўп азият берилганида ҳам, сабр қилдилар», деб айтдилар». Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.
824/2. Ибн Аббосдан (р.а.) ривоят қилинади. Уйайна ибн Ҳисн ибн Ҳузайфа келиб, акасининг ўғли Ҳирр ибн Қайснинг уйига тушди. У Умарнинг (р.а.) яқинларидан ва ёшлар орасидаги маслаҳатдош ҳамда мажлисдошларидан эди. Уйайна жиянига: «Эй акамнинг ўғли, амир билан танишлигинг бор. Унинг ҳузурига киришга мен учун изн олиб бер», деди. Жияни изн сўраганида Умар (р.а.) киришга изн бердилар. Уйайна кириб, «Эй Ибн Хаттоб, Аллоҳга қасамки, бизга мукофот бермайсан, адолат билан ҳукм қилмайсан», деди. Шунда Умар (р.а.) ғазабланиб, уни жазоламоқчи ҳам бўлди. Ҳирр орага тушиб: «Эй мўминлар амири, албатта Аллоҳ таоло пайғамбарига «Марҳаматли бўлинг, яхшиликка буюринг ва жоҳиллардан юз ўгиринг», деган, амаким ўша тоифа жоҳиллардандир», деб айтганида, Аллоҳга қасамки, Умарга (р.а.) мазкур оят тиловат қилинган пайтда ғазабидан тушди ва Аллоҳ таоло ҳукмига итоат қилиб жазоламади. Имом Бухорий ривоятлари.
|