814/1. Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Кишилар биринчи мевани кўрсалар, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга олиб келишар эди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уни олиб,

 «Аллоҳумма борик лана фий самарина ва борик лана фий мадинатина ва борик лана фий соъина ва борик лана фий муддина», деб айтиб, сўнгра энг кичик болани чақириб, ўша мевани унга берар эдилар. (Маъноси: «Аллоҳим, меваларимизга барака бер. Шаҳримизга барака бер. Соъ ва мудда ўлчовларимизга барака ато қил».) Имом Муслим ривоятлари.

Муслимнинг бошқа ривоятларида келтирилишича, «Барака маъа барака», («Барака устига барака бер»), деб ҳозир бўлган энг кичик болага у мевани берардилар.

Термизийнинг ривоятларида эса кўринган энг кичик болага берардилар, дейилган.

Абу Ҳурайрадан (р.а.) ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга биринчи ҳосил олиб келинса, уни кўзларига, сўнгра икки лабларига қўйиб,

 «Аллоҳумма кама аройтана аввалаҳу фаарина охираҳу», («Аллоҳим, аввалини кўрсатганингдек охирини ҳам кўрсатгин»), деб айтиб, сўнг ҳузурларида бўлган гўдакка бериб юборар эдилар. Ибн Сунний ривоятлари.