703/1. Имом Бухорий қилган ривоятда келтирилишича, Ҳафсанинг (р.а.) эри вафот этганида, Умар ибн Хаттоб Усмонга (р.а.) йўлиқиб, Ҳафсани Усмонга (р.а.) таклиф қилиб: «Хоҳласангиз, қизим Ҳафсани сизга никоҳлаб қўяман», дедилар. Усмон (р.а.): «Бир ўйлаб кўраман», дедилар. Умар (р.а.): «Бу гапдан кейин бир кеча кутдим. Сўнгра Усмон (р.а.) менга йўлиқиб, «Равшан бўлдики, бугунги кунда уйлана олмас эканман», дедилар. Бас, Абу Бакр Сиддиққа йўлиқиб, «Агар хоҳласангиз, қизим Ҳафсага сизни уйлантириб қўяман», дедим. Абу Бакр (р.а.) сукут қилиб турдилар...», деб ҳадиснинг охиригача зикр қилдилар. Имом Бухорий ривоятлари.