1073. Абу Мусо розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Умардан киришга уч марта изн сўрадим. У менга изн бермади. Бас, ортимга қайтиб кетдим. У одам юбориб:
«Эй Абдуллоҳ! Эшигим олдида туриш сенга оғир келдими? Билиб қўй, сенинг эшигида туриб қолиш ҳам одаларга оғир ботади», деди.
«Йўқ! Мен уч марта рухсат сўрадим. Менга изн берилмади. Сўнг қайтиб кетдим. Биз шунга буюрилганмиз», дедим.
«Буни кимдан эшитдинг?» деди.
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан эшитдим», дедим.
«Нима, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан биз эшитмаган нарсани сен эшитганмисан? Агар шунга ҳужжат келтирмасанг, кунингни кўрсатаман», деди.
Бас, масжидда ўтирган бир тўп ансорийларнинг олдига бориб, улардан (гувоҳликка ўтишни) сўрабдим.
«Бунинг ҳақлигига биров шубҳа қиляптими?» дейишди.
Уларга Умар нима дегани ҳақида хабар бердим. Шунда:
«Сен билан энг кичигимиз туради», дейишди.
Бас, мен билан Умар томон Абу Саъийд Худрий ёки Абу Масъуд турди. Шунда у айтди:
«Биз Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам билан чиқдик. У зот Саъд ибн Убодани ирода қилдлар. Уникига бордилар ва салом бердилар. У зотга изн берилмади. Сўнг иккинчи марта салом бердилар. Кейин учинчи марта. У зотга изн берилмади. Шунда У зот:
«Биз зиммамиздагини бажардик» деб орқаларига қайтдилар. Саъд У зотнинг ортларидан етиб келиб:
«Ё Аллоҳнинг Расули! Сизни ҳақ билан юборган Зотга қасамки, ҳар бир марта салом берганингизни эшитиб, алик олиб турдим. Лекин менга ва аҳли байтимга кўпроқ салом айтишингизни истадим», деди.
Абу Мусо:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳадисларига омонатли бўлсам керак», деди.
«Тўғри! Лекин мастаҳкамлашни истадим», деди Умар».
|