982. Башийр ибн Ясор розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Бирор киши Ибн Умардан аввал салом бера олмас эди».

983. Абу Зубайрдан, у киши Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Уловдаги пиёдага, юриб бораётган ўтирганга салом беради. Икки юрувчидан қай бири аввал салом берса, ўша афзал бўлади».

984. Ибн Умар розияллоҳу анҳудан р-и:

«Музайна қабийласига мансуб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суҳбатларида бўлган Ағар номли одамнинг Амр ибн Авф қабиласидан бир кишида бир неча васақ хурмо ҳақи бор эди. Бир неча марта унинг олдига борди. У айтади:

«Сўнгра Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бордим. У зот мен билан Абу Бакрни қўшиб жўнатдилар. Ким бизга учраса, салом берди. Шунда Абу Бакр:

«Одамлар сендан олдин салом бераётганларини кўаяпсанми? Уларга ажр бўлади. Уларга сен олдин салом бер. Сенга ажр бўлади», деди».

985. Абу Айюб розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Мусулмон учун ўз биродари билан уч кундан ортиқ аразлашиш ҳалол эмас. Учрашиб қолсалар, униси ҳам юз ўгиради. Буниси ҳам юз ўгиради. Икковларидан қай бири аввал салом берса, ўша уларнинг яхшисидир», дедилар».